روانشناسی بزرگسال

خوشبختانه، امروزه در جامعه‌ی ما به سلامت روان نسبت به سال‌های گذشته بیشتر بهاء داده می‌شود (البته در اینجا قصد نداریم که بررسی کنیم که آیا مشکلات و اختلالات روان شناختی نیز نسبت به گذشته بیشتر شده است یا خیر!) و مانند گذشته نسبت به اینکه شخصی برای حل برخی از مشکلات به روانشناس و یا روانشپزشک مراجعه می‌کند، موضع خاصی گرفته نمی‌شود.

امروزه در جامعه‌ی ما خانواده‌ها متوجه شده‌اند که باید برای مواردی مانند حل مشکلات زناشویی، تربیت کردن کودکان، یادگیری چگونگی برخورد با آن‌ها در سن بلوغ و یا حتی موارد تحصیلی مانند انتخاب رشته و… به روانشناسان یا مشاوران مراجعه کنند و این مسئله به امری معمول بدل شده است.

اما هنوز برخی هستند که از اهمیت وجود روانشناس در مواقع ضروری غافلند و عده‌ای هم حتی اگر مراجعه کرده باشند، مایل نیستند آن را بیان کنند؛ چرا که متاسفانه هنوز در جامعه فقر سواد سلامت روان به طور کامل برطرف نشده است و هنوز هم این ذهنیت وجود دارد که افراد دیوانه و روان پریش به روانشناس بزرگسال مراجعه می‌کنند. در حالی که همین دیدگاه غلط باعث می‌شود که ضربه‌های سنگینی بر پیکره‌ی سلامت روح و روان جامعه امروز ما وارد شود.

به طور معمول، در زندگی همه ما اتفاق افتاده است که از لحاظ جسمانی دچار یک بیماری شده‌ایم و به پزشک معالج مراجعه کرده و بهبود یافته‌ایم. به طور مشابه نیز ایامی در زندگی همگی ما انسان‌ها وجود دارد که دچار خستگی یا بیماری روحی می‌شویم و احتیاج داریم با یک فرد متخصص حرف بزنیم و مشکل خود را بیان کنیم. پس زمانی که مشکلات روحی و روانی وجود دارند، باید به افراد متخصص مانند روانشناس یا مشاور مراجعه کرد تا به کمک آن‌ها بتوانیم آرامش روحی و روانی خود را مجدداً به دست آوریم.

همانطور که وقتی یک فرد به یک متخصص چشم مراجعه می‌کند، جامعه این را تصور نمی‌کند که آن فرد حس بینایی خود را از دست داده، پس مراجعه به روانشناس را نباید به معنای وجود مشکلات روحی و روانی شدید تلقی کرد!