چگونه با افراد پرحرف برخورد کنیم؟ + رفتار درست با افراد پرحرف - مرکز روانشناسی و روانپزشکی برگ سبز
چگونه با افراد پرحرف برخورد کنیم؟+رفتار درست با افراد پرحرف

چگونه با افراد پرحرف برخورد کنیم؟+رفتار درست با افراد پرحرف

پرحرفی یکی از رفتارهای رایج در میان انسان‌هاست که می‌تواند تاثیرات مختلفی بر روابط اجتماعی، خانوادگی و حرفه‌ای داشته باشد. این رفتار، گاه به دلایل روانشناختی و گاه به دلایل اجتماعی و شخصیتی بروز می‌کند و ممکن است موجب ایجاد خستگی، کاهش تمرکز و حتی نارضایتی در دیگران شود. با این حال، پرحرفی نیز می‌تواند دارای جنبه‌های مثبتی باشد و به ایجاد انگیزه و انرژی در جمع‌ها کمک کند. در این مقاله به بررسی دلایل پرحرفی، تاثیرات مثبت و منفی آن بر دیگران و راه‌های مقابله با این رفتار پرداخته خواهد شد. هدف این است که با درک بهتر این پدیده، بتوانیم ارتباطات مؤثرتری برقرار کنیم و روابط سالم‌تری را تجربه نماییم.

تعریف پرحرفی

پرحرفی به حالتی اطلاق می‌شود که فرد بیش از حد معمول و متعارف صحبت می‌کند، به گونه‌ای که ممکن است مکالمات طولانی و مکرری داشته باشد که می‌تواند موجب خستگی یا عدم تمرکز دیگران شود. این رفتار ممکن است به دلایل مختلفی نظیر نیاز به توجه، اضطراب، تمایل به کنترل مکالمه یا حتی عادتی ناشی از ویژگی‌های شخصیتی فرد باشد.

ویژگی‌های اصلی پرحرفی عبارتند از:

  • طولانی بودن مکالمات: افراد پرحرف معمولاً تمایل دارند مکالمات خود را بدون توجه به نیازها و واکنش‌های دیگران طولانی کنند.
  • عدم توجه به واکنش دیگران: این افراد معمولاً به زبان بدن و نشانه‌های غیرکلامی دیگران توجه نمی‌کنند که نشان‌دهنده‌ی خستگی یا عدم علاقه به ادامه مکالمه است.
  • قطع کردن صحبت دیگران: ممکن است این افراد برای ابراز نظرات خود و کنترل مکالمه، صحبت‌های دیگران را قطع کنند.
  • تکرار موضوعات: اغلب تمایل دارند موضوعات را تکرار کنند یا بدون توجه به محتوای مکالمه، به موضوعات غیر مرتبط بپردازند.
  • مصرانه بودن: شخصیت های پرحرف عموما در صحبت کردن مصرانه و قاطع هستند.
  • پرحرفی می‌تواند در محیط‌های مختلفی از جمله محل کار، جمع‌های خانوادگی و دوستانه یا حتی مکالمات روزمره در مکان‌های عمومی مشاهده شود.

تاثیر پرحرفی بر دیگران با رویکرد مثبت و منفی

پرحرفی می‌تواند تاثیرات مختلفی بر دیگران داشته باشد که بسته به موقعیت و نحوه برخورد با آن، می‌تواند مثبت یا منفی باشد. در زیر به بررسی این تاثیرات پرداخته می‌شود:

تاثیرات منفی پرحرفی

  • خستگی و کسالت: شنوندگان ممکن است از مکالمات طولانی و بی‌پایان خسته شوند و نتوانند به خوبی بر روی موضوعات مهم تمرکز کنند.
  • کاهش تمرکز: پرحرفی می‌تواند باعث شود دیگران نتوانند بر روی وظایف و مسئولیت‌های خود تمرکز کنند، به ویژه در محیط‌های کاری یا تحصیلی.
  • کاهش کیفیت ارتباطات:  پرحرفی می‌تواند کیفیت ارتباطات را کاهش دهد، زیرا مکالمات به جای تبادل نظر و اطلاعات، به یک‌طرفه شدن و تک‌گویی تبدیل می‌شود.
  • احساس نادیده گرفته شدن: وقتی فردی بیش از حد صحبت می‌کند، ممکن است دیگران احساس کنند که نظرات و احساساتشان نادیده گرفته می‌شود.
  • افزایش استرس و اضطراب: مکالمات طولانی و غیرضروری می‌تواند باعث افزایش استرس و اضطراب در دیگران شود، به ویژه اگر این مکالمات در مواقع نادرست رخ دهد.

تاثیرات مثبت پرحرفی

  • ایجاد انرژی و انگیزه: در برخی مواقع، افراد پرحرف می‌توانند با شور و حرارت خود انرژی و انگیزه‌ای در گروه ایجاد کنند که به افزایش روحیه و انگیزه جمعی منجر شود.
  • ارتباطات اجتماعی بیشتر: افراد پرحرف ممکن است باعث شوند که دیگران بیشتر در مکالمات شرکت کنند و شبکه‌های اجتماعی قوی‌تری شکل بگیرد.
  • افزایش تبادل اطلاعات: پرحرفی می‌تواند به افزایش تبادل اطلاعات و ایده‌ها در گروه‌ها کمک کند، به ویژه اگر مکالمات دارای محتوای مفید و آموزنده باشند.
  • کاهش تنهایی: در برخی موارد، پرحرفی می‌تواند به کاهش احساس تنهایی و انزوا در دیگران کمک کند، به خصوص اگر فرد پرحرف توانایی ایجاد مکالمات دلنشین و جذاب را داشته باشد.
  • افزایش خلاقیت: مکالمات طولانی و گسترده می‌تواند به برانگیختن خلاقیت و ایده‌پردازی در دیگران کمک کند، زیرا فرصتی برای بیان نظرات و ایده‌های جدید فراهم می‌کند.

گرچه پرحرفی می‌تواند تاثیرات مثبت و منفی متفاوتی بر دیگران داشته باشد. درک این تاثیرات و تلاش برای مدیریت صحیح پرحرفی می‌تواند به ایجاد ارتباطات موثرتر و سالم‌تر کمک کند. برای رسیدن به این هدف، مهم است که به نیازها و واکنش‌های دیگران توجه کرده و تلاش کنیم تا مکالمات را به تعادل برسانیم.

روش‌های مقابله با پرحرفی افراد بزرگسال

برخورد با افراد پرحرف می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما با استفاده از روش‌های مناسب می‌توان این چالش را به‌خوبی مدیریت کرد. در زیر به چندین روش مؤثر برای مقابله با پرحرفی اشاره شده است:

1. روش‌های ارتباطی

گوش دادن فعال: به دقت به صحبت‌های فرد پرحرف گوش کنید و با استفاده از زبان بدن مانند سر تکان دادن یا ارتباط چشمی نشان دهید که به مکالمه توجه دارید.

کنترل مکالمه: با پرسیدن سوالات هدفمند و کوتاه، مکالمه را به سمت موضوعات مورد نظر خود هدایت کنید.

محدود کردن مکالمات: با احترام و ادب به فرد پرحرف بگویید که زمان محدودی دارید و باید مکالمه را کوتاه کنید.

2. مدیریت زمان

تعیین زمان مشخص برای گفتگو: اگر امکان دارد، زمان مشخصی را برای مکالمه با فرد پرحرف تعیین کنید و از او بخواهید که به این زمان پایبند باشد.

تعیین حدود و مرزها: به طور واضح حدود و مرزهای زمانی را برای مکالمات تعیین کنید و به فرد پرحرف اطلاع دهید.

3. مدیریت فضا

ایجاد فضاهای مناسب: اگر مکالمات طولانی باعث کاهش کارایی شما می‌شود، مکان و فضایی را برای مکالمات کوتاه و مفید تعیین کنید.

استفاده از مکان‌های عمومی: در مکان‌های عمومی که معمولاً مکالمات کوتاه‌تر است، با فرد پرحرف ملاقات کنید.

راه‌های مقابله با پرحرفی کودکان

پرحرفی در کودکان می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله نیاز به توجه، کنجکاوی، یا انرژی زیاد باشد. برای مدیریت این رفتار، والدین و مربیان می‌توانند از روش‌های مختلفی استفاده کنند که به کودکان کمک کند به طور مناسب‌تری با دیگران ارتباط برقرار کنند. در ادامه به چندین راهکار مؤثر برای مقابله با پرحرفی کودکان اشاره می‌شود:

۱. گوش دادن 

توجه به کودک: با گوش دادن و توجه کامل به صحبت‌های کودک، نیاز او به شنیده شدن را برآورده کنید. و از بر چسب پر حرفی به کودک پرهیز شود.

تشویق به مکالمات کوتاه‌تر: با نشان دادن علاقه به مکالمات کوتاه‌تر و متمرکزتر، به کودک کمک کنید تا یاد بگیرد چگونه به اختصار صحبت کند.

۲. تعیین زمان مشخص برای صحبت

زمان‌بندی مکالمات: برای کودک زمان مشخصی را برای صحبت کردن تعیین کنید و او را تشویق کنید تا در این زمان‌ها به بیان افکار و احساسات خود بپردازد.

هر روز به فرزند باید زمان کافی برای بیان افکار و نظراتش داده شود  و نباید مانع صحبت کردن کودکان شد.

۳. آموزش مهارت‌های ارتباطی

آموزش مهارت‌های شنیدن: به کودک بیاموزید که چگونه به دیگران گوش کند و نوبت خود را برای صحبت کردن رعایت کند. مثلا بمنظور فهماندن اهمیت گوش دادن به فرزندان،بازی سکوت می تواند ایده بسیار خوبی باشد.

تمرین مکالمات دوسویه: با کودک تمرین کنید که چگونه مکالمات را به صورت دوسویه و تعاملی پیش ببرد، به این معنی که هم صحبت کند و هم به صحبت‌های دیگران گوش دهد.

۴. ایجاد فرصت‌های مناسب برای بیان احساسات

استفاده از بازی‌ها و فعالیت‌ها: بازی‌هایی که نیاز به مکالمه دارند مانند نقش‌بازی، به کودک کمک می‌کنند تا مهارت‌های ارتباطی خود را در محیطی کنترل‌شده تمرین کند.

فعالیت‌های هنری: فعالیت‌های هنری مانند نقاشی یا نوشتن داستان می‌تواند به کودک کمک کند تا احساسات و افکار خود را به شیوه‌های دیگری بیان کند.

۵. تقویت اعتماد به نفس

تشویق به صحبت در جمع: کودک را تشویق کنید تا در جمع‌های کوچک صحبت کند و احساسات و افکار خود را بیان کند.

تقدیر و تشکر: هرگاه کودک به خوبی و با اختصار صحبت می‌کند، او را تشویق و تحسین کنید تا این رفتار را تقویت کنید.

۶. مدیریت انرژی

فعالیت‌های بدنی: فعالیت‌های بدنی مانند ورزش، بازی‌های حرکتی و پیاده‌روی می‌تواند به کودک کمک کند تا انرژی اضافی خود را تخلیه کند و کمتر پرحرفی کند.

زمان‌های مشخص برای فعالیت‌های پرانرژی: زمان‌های مشخصی را برای فعالیت‌های پرانرژی در نظر بگیرید تا کودک بتواند انرژی خود را به طور مؤثرتری مصرف کند.

 پرحرفی کودکان می‌تواند با استفاده از روش‌های مناسب و موثر مدیریت شود. والدین و مربیان با توجه به نیازها و ویژگی‌های شخصیتی کودکان می‌توانند راهکارهایی را انتخاب کنند که به بهبود مهارت‌های ارتباطی و کاهش پرحرفی آنها کمک کند. مهم است که در این فرآیند با صبر و حوصله عمل کرده و به کودکان کمک کنیم تا به طور سالم‌تری با دیگران ارتباط برقرار کنند.

سایر تکنیک ها برای درمان پر حرفی افراد

  • مسدود کردن مودبانه: با استفاده از جملات مودبانه مانند “ببخشید، می‌توانیم به موضوع دیگری بپردازیم؟” یا “اجازه دهید که به نکته‌ای اشاره کنم” مکالمه را قطع کرده و به موضوع دیگری منتقل کنید.
  • تغییر موضوع گفتگو: با تغییر موضوع به یک موضوع جذاب و مورد علاقه دیگران، مکالمه را کنترل کنید و از پرحرفی جلوگیری کنید.
  • انعکاس احساسات
  • بازگو کردن احساسات خود: با بیان احساسات خود به فرد پرحرف، او را از تاثیرات رفتار خود آگاه کنید. به طور مثال، بگویید “من احساس می‌کنم که مکالمه طولانی است و نیاز دارم که روی کارم تمرکز کنم.”
  • استفاده از جملات “من”: به جای متهم کردن فرد، از جملاتی استفاده کنید که احساسات و نیازهای خود را بیان کند، مانند “من احساس می‌کنم نیاز به زمان بیشتری برای فکر کردن دارم.”
  •  تقویت مهارت‌های ارتباطی
  • آموزش مهارت‌های ارتباطی: اگر فرد پرحرف از نزدیکان یا همکاران شماست، می‌توانید به او کمک کنید تا مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود ببخشد.
  • استفاده از تکنیک‌های روانشناختی: تکنیک‌های روانشناختی مانند شناخت و درمان رفتارهای ارتباطی نامناسب می‌تواند به فرد پرحرف کمک کند تا رفتار خود را اصلاح کند.

مقابله با پرحرفی نیازمند استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های مناسب است که به حفظ احترام و ارتباط موثر کمک می‌کند. با استفاده از روش‌های ذکر شده، می‌توانید مکالمات خود را به شکلی موثر و کارآمد مدیریت کنید و از تاثیرات منفی پرحرفی جلوگیری کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید