روان درمانی چیست و روان درمانگر کیست؟ + انتخاب روان درمانگر خوب

انواع روان درمانگر

در اکثر اوقات برای درمان برخی مشکلات و درگیری‌های ذهنی لازم است که گفتار درمانی همراه با تجویز داروها یا تغییر روند و سبک زندگی همراه باشد؛ ولی تمامی روان درمانگرها مجوز این را ندارند که برای بیماران دارو تجویز کنند. روانپزشک ، روانشناس ، روانکاو ، روان درمانگر عناوینی هستند که افراد را در زمان مراجعه به مشاور و روان‌درمانگر دچار سردرگمی می‌کنند. در ادامه به توضیح هر کدام از این عناوین می‌پردازیم:

روانشناس:

روانشناس، دوران تحصیل خود را در رشته‌ی روانشناسی گذرانده است. روانشناسی گرایش‌ها و ریشه‌های مختلفی از قبیل ( روانشناسی ‌عمومی, روانشناسی‌ بالینی، روانشناسی تربیتی،  روانشناسی کودک و نوجوان، روانشناسی خانواده، روانشناسی کودکان با نیازهای خاص و روان‌سنجی،  روانشناسی صنعتی سازمانی) دارد و روانشناسان بر این اساس فعالیت تخصصی خاص خود را در زمینه‌های نام‌برده شده انجام می‌دهند. روانشناسان در گرایش‌های بالینی آموزش می‌بینند تا به آسیب‌شناسی و درمان اختلالات و مشکلات روانی افراد بپردازند. روانشناسان دارای مدرک روانشناسی هستند (باید فوق لیسانس یا دکتری باشند) و در  مواردی مانند روان درمانی، تست روانشناسی و درمان های بدون دارو دوره و آموزش دیده اند. همچنین در  پروژه‌های تحقیقاتی نیز حضور دارند و در خصوص مواردی خاص مانند زوج درمانی و مشاوره های تحصیلی می توانند افراد را راهنمایی کنند و هوشمندانه‌ترین و سالم‌ترین راهکارها را به مراجعه کنندگان ارائه دهند.

مشاور:

دانشجویان رشته روانشناسی در گرایش‌های مختلف روانشناسی از جمله عمومی و بالینی، مهارت‌های بسیاری را آموزش می‌بیند که مشاوره دادن از جمله‌ این مهارت‌هاست که پس از اتمام دوره‌ی تحصیلشان، می‌توانند در این حوزه مشغول به کار شوند. مشاورین آموزش می‌بینند تا در جهت پیشرفت عملکرد روانی افراد در موقعیت‌های مختلف زندگی مشاوره و راهکار بدهند. بنابراین اگر مسائل مهم و پیچیده‌ای وجود دارند که هنوز جدی و وخیم نیستند اما باعث نگرانی و سردرگمی شده و سوالاتی را در ذهنمان ایجاد کرده‌اند و نیاز داریم تا این موضوع از جهات مختلف برایمان روشن شود، بهتر است به مشاوران مراجعه کنیم. بنابراین مشاوران حرفه‌ای به روان‌درمانگری مشغول نیستند و به حوزه‌ی درمان اختلالات دخالت نمی‌کنند؛ صرفا راهکارهایی جهت آسان نمودن مشکلات ارائه می‌دهند.

روانپزشک:

روانپزشکان، مانند روانشناسان به درمان اختلالات و مشکلات روانی می‌پردازند اما بخش عمده‌ی فعالیت‌شان به وسیله‌ی دارودرمانی است. روانشناسان اجازه‌ی تجویز دارو ندارند و از طریق روان درمانی و تکنیک‌های آن  تلاش به حل مشکلات مراجعه‌کنندگان می‌کنند. غالبا روانپزشکان اگر تشخیص بدهند که برای بهبود در روند درمان و پیشرفت آن احتیاج به روان درمانی هست، مراجعه کننده را به روانشناس متخصص ارجاع می‌دهند؛ اما اگر روان‌پزشک دوره‌های روان‌درمانی را پشت سر گذاشته باشد، می‌تواند در کنار تجویز دارو برای مراجعه کننده روند روان درمانی را نیز پیش بگیرد.